Almanya’nın iki doğu eyaleti Thüringen ve Saksonya’da faşist Almanya için Alternatif (AfD) partisinin sandıklardan güçlenerek çıkması seçim öncesi yapılan anketlerin de tesiriyle çabucak hiç kimse için sürpriz olmadı. Seçim sonuçlarına ait tartışmalar ise hâlâ devam ediyor. Basında çıkan birtakım tahlillere nazaran, AfD’nin yanı sıra yakın vakit evvel Sol Parti’den (Die Linke) ayrılan bir küme siyasetçinin kurduğu Sahra Wagenknecht Birliği’nin (BSW) de seçimlerde değerli bir siyasi aktör olarak ortaya çıkması aslında tıpkı vakitte ülkede güçlü bir sol partiye duyulan ‘acil ihtiyacı’ da gözler önüne seriyor.
Geçtiğimiz hafta bir yandan da Almanya basınının hem eyalet seçimlerine hem de İsrail’in 11 ayı aşkın müddettir Gazze Şeridi’ne düzenlediği taarruzlara ait haberler konusunda özeleştiri yaptığı bir süreç oldu. Başşehrin mahallî gazetelerinden biri, kamu yayıncılarını eleştirip AfD’nin Thüringen’deki başbakan adayı Björn Höcke’ye işaret ederek “Höcke ZDF için Hitler üzereyse Wagenknecht de yeni Stalin mi?” sorusunu yöneltti. Bir öbür gazeteye konuşan bir Orta Doğu uzmanına nazaran ise Almanya basını İsrail ve Filistin’e ait haberlerinde aslında çatışmanın kendisinden fazla daha çok kendi tarihini ve kimliğini ele alıyordu.
Mısır Cumhurbaşkanı Abdülfettah Es Sisi’nin Türkiye ziyaretinden Rusya Devlet Başkanı Vladimir Putin’in oğulları hakkında bilinmeyenlere geçtiğimiz hafta Almanya basınına yansıyan haber ve tahlillerden öne çıkan kimileri şöyleydi…
‘ALMANYA’NIN İVEDİLİKLE GÜÇLÜ BİR SOLA GEREKSİNİMİ VAR’
Sosyolog Silke van Dyk, haftalık siyaset dergisi Der Spiegel için konuk muharrir olarak kaleme aldığı “Sağa kayma vakitlerinde demokrasi: Almanya’nın neden hemen güçlü bir sola gereksinimi var” başlıklı makalesinde, “BSW’nin yükselişi, pek çok sol parti seçmeninin siyasi yuvasını ortanın sağında aradığını gösteriyor” diyerek ‘sol zıddı hegemonya, telaşlı vatandaşlar ve yeni bir toplumsal temel’ mevzularını ele aldı. Almanya’nın yalnızca sağın aşırılaştığı, merkez kılığındaki başkalarının ise sağa yöneldiği değil, tıpkı vakitte sol tersi popülist hegemonyanın da olduğu bir periyotta olduğu müşahedesinde bulunan Dyk, “Ne zayıflayan Sol Parti’nin ne de hükümeti eleştiren Yeşiller Gençliği, sendikalar ya da sivil toplum inisiyatiflerinin şu anda buna karşı koyacak somut bir şeyi var. Sol Parti’nin Sahra Wagenknecht’in ayrılmasıyla umduğu kurtuluş, aslında ölümcül bir darbe haline geldi. BSW’nin hızlı yükselişi, Sol Parti tabanının birtakım kısımlarının göç, toplumsal cinsiyet ve iklim siyasetleri konusunda yuvasını merkezin sağında bulduğunu gösteriyor” diye yazdı. Güçlü bir sola duyulan acil muhtaçlığa işaret eden Dyk, “Sol aksisi hegemonyanın ölümcül yanı, sağa kaymayı durdurmak için güçlü bir sola muhtaç olmamız” dedi. (7 Eylül)
‘HÖCKE YENİ HİTLER İSE WAGENKNECHT DE STALİN Mİ?’
Başkentin lokal gazetelerinden Berliner Zeitung ise eyalet seçimlerini farklı bir açıdan ele alarak kamu yayıncıları ARD ve ZDF’i eleştirdi. Maximilian Beer, İkinci Dünya Savaşı’nın başladığı yıla işaret ederek “Birdenbire yine 1939: Höcke ZDF için Hitler üzereyse Wagenknecht de yeni Stalin mi olacak?” başlığını attığı yazısında, “Saksonya ve Thüringen’deki seçimlere kamu yayıncılarının parmak sallaması eşlik etti. ARD ve ZDF’in seçmenlere verecek dersleri vardı” yorumunu yaptı. ZDF Genel Yayın Yönetmeni Bettina Schausten’in seçim akşamı farklı kentlerden muhabirlere bağlandığını, pek çok partiden siyasetçiyle konuştuğunu ve grafiklerle seçim tahlillerine yer verdiğini anlatan Beer, “Ama Bettina Schausten’in bir adım daha ileri gitmesi gerekiyordu: Kendi görüşleri” diyerek kelamlarını şöyle sürdürdü: “ZDF Genel Yayın Yönetmeni, izleyicilere 1 Eylül 1939 tarihini hatırlattı: İkinci Dünya Savaşı’nın başlamasını, Polonya’ya saldırıyı… ‘Almanya tüm dünyayı acı ve vefata boğdu; altı milyon Yahudi’yi öldürdü.’ Schausten’e nazaran, bundan tam 85 yıl sonra ‘Alman Thüringen eyaletinde Anayasayı Muhafaza Teşkilatı’na nazaran çok sağcı olduğu kanıtlanan bir parti’ en güçlü siyasi güç oluyordu. Ve bunu ‘bir faşist üzere konuşan ve kendisine faşist denilebilen bir adayla, Björn Höcke’ ile yapıyordu. ‘Buna katlanması zor’.”
Schausten’in BSW’ye işaret ederek onların da ‘otoriter bir idareye aşikar bir sempatisi’ olduğu yorumunu yaptığını hatırlatan Beer, bunun da gazeteci için ‘katlanması zor’ göründüğünü yazdı. “Bu sahiden katlanması güç bir durumdu: Bir kamu yayıncısının en değerli gazetecisinin kapsamlı bir habercilik yaptıktan sonra büyük bir açıklama yapması ve bunu yaparken de röportaj yaptığı bireyler hakkında şahsî olarak ne düşündüğünü ortaya koyması” diyen Beer, Schausten’in BSW’yi de AfD’nin ‘tam karşı ucunda’ konumlandırdığını belirterek, Sovyetler Birliği’nin eski önderlerinden Josef Stalin’e de atıfla, “Bu tam olarak ne demek? Höcke, Hitler; anladık. Wagenknecht de yeni Stalin mi?” diye sordu. (2 Eylül)
BASINA İSRAİL VE FİLİSTİN ELEŞTİRİSİ: ‘KONU ALMANYA DEĞİL’
Geçtiğimiz hafta Almanya basınına bir tenkit de İsrail ve Filistin haberlerinin ele alınış üslubuna yönelikti. Konuyu Die Tageszeitung (taz) gazetesine pahalandıran Orta Doğu uzmanı Tom K. Würdemann, Yahudi soykırımına (Holokost) işaret ederek Almanya basınının İsrail ve Filistin konusundaki haberlerde sıklıkla kendi tarihini ele aldığı tenkidinde bulundu. “Burada husus Almanya değil” başlıklı röportajda görüşlerine yer verilen Würdemann, hususla ilgili Almanya basınında çıkan haberleri takip ettiğini ancak bundan çok hoşlanmadığını belirterek “Bence Almanya’da İsrail ve Filistin konusundaki haberler, birçok vakit gerçek çatışmadan fazla Alman iç siyasetini ve Alman kimliklerini ele alıyor” diye konuştu.
Würdemann, bu ‘Alman kimliğinin’ gerisinde hangi soruların yattığı sorusunu ise şöyle yanıtladı: “Pek çok Alman için İsrail-Filistin çatışması, Almanların Musevilere yönelik sorumluluğu sorununun bir uzantısı üzere. Bu, Almanya’nın İsrail’le olan tarihî dayanışması; bunda bir sorun yok. Bu, İsrailliler ve Filistinliler için barışçıl bir tahlil yerine Alman geçmişinden arınma halini aldığında sıkıntılı bir durum ortaya çıkıyor. Mesela şu örnekte olduğu üzere: ‘Bak, Filistinliler dedemden çok daha makûs.’ Zira bu Almanya ile ilgili bir husus değil; buradaki husus, iki tarafı olan trajik bir çatışma.” Almanya basınının ‘geçmişte haklı olarak tek taraflı’ İsrail aksisi başlıklar atmakla eleştirildiğini hatırlatan uzman, tenkitlerini şöyle sürdürdü: “Mevcut savaşta ise çoğunlukla bunun tam aykırısını görüyorum. İsrail ordusunun basın açıklamaları sıklıkla bağlamına oturtulmadan yine üretiliyor. Akabinde olayın art planını kendileri araştırmıyorlar. Alman haber masalarının İngilizce medyanın tersine çoğunlukla husus hakkında düzgün bir uzman bilgisi eksiği var.” (3 Eylül)
‘PUTİN’İN OĞULLARI İKİ UÇAKSAVAR SİSTEMİYLE KORUNUYOR’
Özellikle Ukrayna savaşının başladığı 24 Şubat 2022’den bu yana Almanya ana akım medyasında Rusya Devlet Başkanı Vladimir Putin hakkında olumlu bir haber ya da yorum okumak pek de mümkün değil. Öte yandan, Putin’in hakkında çok fazla şey bilinmeyen özel hayatı Almanya basınının da ilgisini çekiyor. Dossier isimli araştırma merkezinin Putin’in iki oğlu hakkındaki çalışması Almanya basınında da yer buldu. Der Spiegel’in aktardığına nazaran, Putin ve ritmik jimnastikçi sevgilisi Alina Kabaeva’nın 9 yaşında İvan isminde ve 5 yaşında Vladimir isminde iki oğlu var. 2015 yılında İsviçre’nin Lugano kentinde doğan İvan ve 2019 yılında başşehir Moskova’da doğan Vladimir, birden fazla vakit Putin’in Valday’daki malikanesinde yaşıyor. Valday, Moskova’nın yaklaşık 440 kilometre kuzeyinde bulunuyor. Muhalif iş insanı Mihail Hodorkovski’nin finanse ettiği Dossier Merkezi’nin araştırmasına nazaran, Putin’in Valday’daki malikanesi Devlet Başkanlığı’na bağlı Federal Muhafaza Servisi (FSO) tarafından korunuyor. Bu bölge tıpkı vakitte iki uçaksavar sisteminin de müdafaası altında. ‘Pantsir-S1’ tipi ikinci uçaksavar sistemi ise Ukrayna savaşının başlamasının çabucak akabinde kurulmuş. Habere nazaran, malikanenin bulunduğu alana bir yol, diğer trenlere kapalı bir istasyon ve toplam dört helikopter pisti ile ulaşılabiliyor.
‘KENDİ BARDAKLARINDAN ÖTEKİ BARDAKTAN İÇMELERİNE MÜSAADE YOK’
İki de kızı bulunan Rusya Devlet Başkanı’nın şimdiye kadar kamuoyu önünde kabul etmediği oğullarının günlük hayatları hakkında da bilgi verilen haberde, İvan ve Vladimir’in malikanede izole bir hayat sürdüğü söz edildi. Buna nazaran, iki çocuk birden fazla vakit yalnızca ortalarında bakıcılarının, özel şeflerin, öğretmen ve güvenlik görevlilerinin olduğu yetişkinlerle oynayabiliyor. Malikanede iki midillileri, tavşanları, iPad’leri bulunuyor ve anne babalarını kahvaltıdan sonra yalnızca akşam saatlerinde görmelerine müsaade veriliyor. Çocukları sistemli olarak gördüğü anlaşılan fakat ismi açıklanmayan çalışanın anlattıklarına nazaran, çocuklar anne babalarıyla kahvaltı ettikten sonra meskende eğitim başlıyor. İki çocuk da İngilizce ve Almanca öğreniyor. Öğlen yemeğinden sonra ise spor yapıyorlar. Her bir çocuğun ise kendi içecek kabı bulunuyor ve diğer bir kaptan ya da bardaktan bir şey içmemeleri gerekiyor. Argümana nazaran, öteki çocuklar ya da tanıdıkları ziyaretlerine geldiğinde iki haftalarını karantinada geçirmeleri gerekiyor. İsimleri dışında haklarında pek bilgi sahibi olunmayan iki çocuğun tam doğum tarihleri de bilinmiyor. Bu bilgiye kamusal data tabanlarından da ulaşmak mümkün değil. Habere nazaran, çocuklar seyahat edecekleri vakit Rus casusları ya da şahit müdafaa programındaki bireyler üzere özel pasaportlar kullanıyor. Öte yandan, Dossier, çocukları korumak ismine fotoğraflarını yayınlamadığı bilgisini verdi. (5 Eylül)
‘İSTİKRARLI BİR DOSTLUĞUN DEVAMI ÜZERE GÖRÜNEN ŞEY…’
Son olarak, Mısır Cumhurbaşkanı Sisi’nin 4 Eylül Çarşamba günü 12 yıl sonra birinci sefer Türkiye’ye gelerek Cumhurbaşkanı Recep Tayyip Erdoğan’la görüşmesi ve Türkiye’nin BRICS üyeliği için resmi müracaatta bulunduğu istikametindeki haberler Almanya basınında da yer buldu. Thomas Fasbender, Berliner Zeitung için kaleme aldığı tahlilde, “Türkiye-Mısır yakınlaşması ve iki ülkenin de BRICS’e katılması, jeopolitik açıdan çığır açıcı nitelikte bir dönüm noktasına işaret ediyor” tabirlerini kullandı. Erdoğan-Sisi bağlantısıyla ilgili olarak “İstikrarlı bir dostluğun devamı üzere görünen şey, jeopolitik bir değişimin sonucundan öbür bir şey değil” müşahedesine yer verilen tahlilde, bu durumun Avrupa için ne manaya geldiğine ait ise şu değerlendirmede bulunuldu: “Türkiye-Mısır yakınlaşması ve 2024’teki BRICS genişlemesi, Ukrayna ve Gazze Şeridi’ndeki savaşlar bağlamında jeopolitik bir dönüm noktasını ortaya koyuyor. Bu, tıpkı vakitte Avrupa’nın kıymetli bir ekonomik, demografik ve ideolojik zayıflama yaşadığı bir periyotta oluyor. Bu durum, kendisini klasik sanayilerin olduğu kadar siyasi merkezin tüm kıtayı kapsayan çöküşünde de ortaya koyuyor. Göç vanasını kullanarak istedikleri siyasi baskıyı uygulayabilen Fas’tan Türkiye’ye kadar Akdeniz ülkelerinin gücü hesaba katıldığında o vakit kıtanın gitgide istikrarsız bir hal alan durumu da açıkça ortaya çıkıyor.” (5 Eylül)
Savunma bakanı duyurdu: ABD güçleri 2 yıl içinde Irak’tan çekilecek
Veri politikasındaki amaçlarla sınırlı ve mevzuata uygun şekilde çerez konumlandırmaktayız. Detaylar için veri politikamızı inceleyebilirsiniz.